457

نوبت داداش و عروس بود تا هسته ظریف و کوچک خرما را بین دستهای هم بازی بدهند و از من و احسان بپرسند ”گل کدومه؟”

چهار تا دست عمودی روی هم قرار گرفته بودند .. دستهای ظریف عروس بین دو دست مردانه داداش محصور شده بود .. طوری چشم دوخته بودم که انگار حرکت هسته را از حفره بین انگشتانشان می دیدم ..

گل رد و بدل شد و هر دو، دستها را مشت کرده رو به روی ما گرفتند ..

به احسان گفتم ”یه ضرب بگم گل کدومه؟” سرش را به علامت موافقت تکان داد .. به یکی از دو دست عروس اشاره کردم، دستی که بعد از اولین دست داداش، بالاترین بود ..  و گفتم”عزیزم گل رو بده ” .. مشت عروس باز شد و هسته خرما آن بین خودی نشان داد ..

تکه کلام همیشگی داداش بود و خنده ریز عروس ..

گفتند لابد از بین انگشتانمان دیدی .. گفتم نه .. حس کردم .. با شناختی که از شما دارم ..

و و اقعا حس کردم ..

طرفِ بازی برادری بود که میدانستم یکی از عناصر وجودی اش از خودگذشتگی و مهربانیست .. و عروس که میدانستم حساسیت زنانه اش میل به حفظ هر چه دارد، است ..

و من بودم و حس خواهرانه ای که میدانست برادر در دور اول بازی، گل -هسته خرما- را حتما به عروس پیشکش میکند تا او را بیشتر در بازی شریک کند .. و عروس، که میدانستم ترجیح میدهد گل را پیش خود نگه دارد .. و باز انگار میدانستم عروس ترجیح می دهد زودتر به سکون برسد .. پس گل را از دست اولش به دست دومش منتقل نمی کند ..