آدمها مثل عطر میمونن .. بعضی سبک و تند و شلوغ .. که تا از راه میرسن، سریع همه جا میپیچن و شلوغکاری میکنن و از خودشون میگن و خیلی زود .. خیلی زود .. بوی ماندگیشون غیر قابل تحمل میشه و باید در و پنجرهی روحت را باز بگذاری و منتظر بمونی تا با یکی دو بار جابهجایی هوا .. از ارزونی و بیقیمتیشون خلاص بشی ..
و بعضیها .. سنگینند و باشکوه .. آرام میآن و باوقار در فضا میپیچن و مدتها بعد از رفتنشون، ردی ظریف و معطر و خاص به جا میگذارن .. که تا مدتها دلت میخواد در حال و هوای بودنشون بمونی و فضا را بو بکشی ..
آدمها .. مثل عطر میمونن ..