608

تلفنم زنگ می‌خوره و عکس دوست داشتنیش .. که خاطره‌ای از شام اولین ماهگرد ازدواجمون هست .. روی گوشی نقش می‌بنده ..

میگه صبحونه خوردی فدا؟ میگم نه! .. میگه کیک و شیر بخرم و بیام دوتایی صبحونه بخوریم؟ .. میگم بعععععععععله !!

.

چند دقیقه بعد .. باز تلفن زنگ میخوره .. میدونم رسیده و پشت در منتظره ..

.

از دور که می‌بینمش .. دلم می‌خواد مثل دختربچه‌ها بدوم و بپرم بغلش .. فکر کنم ذوقم را از صورتم می‌خونه .. چشمهای مشکیش براق میشه .. برخلاف یک ساعت قبل .. که جلوی در شرکت پیاده‌ام کرده بود ..

می‌دوم و سوار قلدر میشیم .. شیر کاکائو را باز می‌کنم .. و یکی از پچ پچ‌های دوست دااشتنی رو .. که انگیزه‌ام از خوردنشون، رسیدن به مغز شکلاتی و خوشمزشون هست!

میگم نمیدونی چه لذتی داره اینطوری از شرکت بیرون زدن .. نمی‌دونی که .. میخنده ..

تند و تند از یک ساعت گذشته تعریف می‌کنیم و پچ پچ و شیرکاکائو می‌خوریم ..

میگه نگران قلبمه .. میگم نگران خستگی‌هاشم ..

صبحانه تمام میشه .. قبل از اینکه پیاده بشم ماشین را روشن میکنه .. میخندم و میگم میخوای من رو بدزدی؟ من رو بدزد!! میگه خیلی وقته دزدیدمت خانومی .. سِرتِق میشم و میگم من رو بدزد .. الان هم بدزد من نرم مَدِسه – منظور همان شرکت می‌باشد- .. میخنده و میگه بدو برو سر کارت ببینم ..

و من می‌بوسمش و به خدا می‌سپارمش .. و خدا رو شکر می‌کنم .. بابت این دزدیده شدن ..