652

در حد توان روحی روزهای تیر پارسال را مرور می‌کردم ..

چه روزگاری بود .. کی واقعا این “حسرت روزهای گذشته را خوردن” دست از سر روزگار ما بر می‌داره ..

.

دلم برای بعضی‌ها خیلی تنگ شده .. برای دوست‌هایی که مدتها هست نیستن .. برای سمیرا .. برای مژگان .. برای خانم خانما .. برای کامنت‌های سیندخت .. مهربانو .. انرژی مثبت‌های گنجشک .. برای شکیبا .. برای بودن‌های بانو ..

دلم برای پارسال تنگ شده ..

.

همه‌ی شمایی که ازتون بی‌خبرم .. امیدوارم هر جا هستین خوش باشین ..

.

دیروز اومدن و دو تا قالی وسط سالن را بردن برای شست و شو .. بعد از سم پاشی آشپزخانه .. محتویات کابینت‌ها کنج سالن چیده شده و هنوز مردد هستم عملیات سوسکِ ریز کشون ما به ثمر رسیده و میشه آشپزخانه را شست و چید، یا نه ..

هر روز حدود 10 دقیقه روبروی آشپزخانه می‌ایستم و توی ذهنم مدلهای مختلف چیدمان و نصب کابینت را می‌چینم و هنوز هیچ طرحی توی ذهنم نمره قبولی نگرفته .. و از طرفی شدیدا چشم‌ها را گناه‌دار کرده‌ام تا خدا پولی به دست توانمند همسر برسونه و کابینت‌ها تعویض بشن و کف خانه پارکت یا لمینت یا یه چی تو این مایه‌ها بشه ..

روزها با تغییر کمی از قبل می‌گذرن .. واقعیت این هست که کار شرکت و کمی کار خانه و رفت و آمد هر روز، تمام توانم را می‌بلعن و خیلی از علاقمندیهام عملی نمی‌شن ..

این روزها هم که گرم و تب‌دار .. خانه مثل کوره‌ای دم کرده منتظر ماست .. تا برسیم و کولر آبی را روشن کنیم و دو ساعتی بگذره و خانه جان بگیره ..

کار عقب افتاده زیاد دارم .. و البته کارها طوری هستن که نیاز به کمک دارم .. کمک مالی و جانی ..

.

چشمم مونده به ست سه تایی سبد سیب شکل .. و یک ست ملحفه دو نفره .. با زمینه سفید .. و پر از قلب‌های قرمز ..