659

دیروز سردرد رسما بر شیپور جنگ دمیده بود و بی‌خیال حال و احوال ما نمی‌شد ..

.

کار همسر جان بیشتر از معمول طول کشید و من حتی با فکر کردن به تنها رفتن تا خانه دچار ضعف اعصاب می‌شدم .. و فکر کنم همین حس .. باعث بشه تا شخصا خط تاکسی فلان جا تا خانه را راه‌اندازی کنم تا هم محله‌ای‌ها از مصیبت مترو و اتوبوس اون منطقه خلاص بشن ..

سر صبر دونه دونه کت و شلوارهای آریـ.ن رو چک کردم و برای همسر پسندیدم .. روی سِت جدید روتختی‌های فوق گرون تی.تی دست کشیدم و همونجا پرونده خرید روتختی رو توی دلم مختومه کردم ..

 دلم هیچی نخواست که بخرم .. جز کتاب ..

حسابم رو چک کردم و با دیدن مانده حساب چشمهام گرد شدن و محترمانه کارت بانکی را توی جیب کیفم گذاشتم و بی‌خیال شهر کتاب و خرید کتاب شدم ..

پیاده رفتم تا دبنـــ.هامز .. تا وقت بگذره .. چند تایی پیراهن پسندیدم و از دیدن رقم‌ها .. تغییر سلیقه دادم و به این نتیجه رسیدم که نباید چیزی بپسندم ..

و آرام آرام آمدم تا محل قرار با همسر جانم ..

.

توی ماشین که نشستم بغض رسیده بود زیر بینی‌م .. گشنه بودم .. تشنه بودم .. سردرد داشتم و ...

و عاقا این همسر جان یه “چی شده خانومی ؟” با محبت گفت و چشمهای مشکی‌ش رو به چشمهای گریه‌ئوی ما دوخت و خلع سلاح شدیم .. و تمام قهرهای درونی‌م رفتن یه جایی محو شدن و دنیا گل و بلبلی شد ..

.

رفتیم خرید مایحتاج و ملزومات بازی فیــ.نال ..  و چند دقیقه مانده به افطار رسیدیم خونه و سریع سفره آماده شد و نشستیم تا شنیدن نوای اذان ..

.

دلم برای مســ.ی سوخت یه کم .. ولی حق به حقدار رسید ..

.