کنج ِ دنج

کنج ِ دنج

گاه نگار
کنج ِ دنج

کنج ِ دنج

گاه نگار

766

با اولین دونه های نخودچی و مویز و توت خشک .. پرت میشم به سالهای دور .. طعم کودکی .. طعم شب های امتحان .. طعم زمستونهای طولانی و سرد .. برف .. آدم برفی ..

چه طعم های نابی را زیر هله هوله های امروزی قایم کرده ایم .. حیف این خوشمزه ها نیست ..

.

یلدا خوب بود .. خوش گذشت .. و خدا رو شکر .. که شد یلدای دوست داشتنی 94 .. با یک عاااالمه عکس .. با اِفکت های مختلف :))




.

میدوم نوشته هام دارن مثل ادم برفی زیر آفتاب گرم .. ریزه ریزه آب میشن .. امیدوارم این انگیزه از دست نره و حسی برای نوشتن بمونه .. حیف این وبلاگ ها نیست؟ :))



نظرات 4 + ارسال نظر
آمارین 1 دی 1394 ساعت 20:53 http://amarin.persianblog.ir

وبلاگها حیف شدن
زیر بار تکنولوژیهای جدید از بین رفتن. دیگه هیچ شور و حالی نیست:(((

آره واقعا ..
بیا بنویس .. دلم برای پست های خودت هم خیلی تنگ شده ..

شقایق 2 دی 1394 ساعت 11:38

واقعا حیف این وبلاگ نیست؟از وقتی اینستا گرام جای وبلاگ نویسی رو برام گرفت و خواستم خودمو محک بزنم ک ببینم چقدر میتونم صادق باشم تو نوشتنم بدون فکر بهخاینکه ممکنه قضاوت شم ....وبلاگستان برام خاموش و خاموش تر شد .اما واقعیتش اینه ک هنوز شهامت کامل ندارم .از وقتی اینجا مهمون ناخونده اومده برام دیگه حال نوشتن پریده

در مورد خیلی هامون همین حس ناراحتی و ناامنی باعث شده مثل قبل باشیم .. متاسفانه ..

واقعا ازینکه چراغ اینجا رو با همین چندخط هات هم روشن نگه میداری ممنونم :)

واقعا از شما که اینقدر مهربانوی مهربانی تشکر میکنم

نفیس 8 دی 1394 ساعت 13:05

نه واقعا حیفه وبلاگستا از بین بره .
من اینجا رو خیلی بیشتر از اپلیکیشن های موبایل دوست دارم.

منم نوشتن توی وبلاگ و وب خوندن رو بیشتر دوست دارم .. عمق دارن مطالب ..

ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد