424

قلدرکم .. عزیزدلم .. حالا که اینها رو برات می نویسم .. تو جایی نزدیک محل کار بابا احسانت منتظر نشسته ای، تا غروب از راه برسه و باز جمع سه تامون کامل بشه و بریم تا خونه عشق ..

سفید ظریف کوچولوی نازم .. سه روز دیگه که بیاد میشه 4 ماه که وارد زندگی من و احسانم شده ای .. از اون روز پاییز که احسانم کیلومترها دورتر رفت تا تو رو برای تولد خانمش به خونه بیاره .. هنوز یادمه .. از دیدنت مات و مبهوت مونده بودم .. باور نمی کردم یکی از رویاهای سی سالگیم رنگ گرفته .. از نیمه شب گذشته بود که با احسانم رسیدی .. بابای خوش ذوقت با زرقی برقی های صورتی و بنفش سر و صورت شیطونت رو آراسته بود و یک کیک تولد از کیلومترها دورتر خریده بود و منتظر بود با خانمش .. سوار بر تو .. برن تا برسن به پارک خوش آب و هوای اطراف و جشن تولد رو بدر کنن ..

توی براق و دوست داشتنی .. بعد از اون شب .. شدی اسب سفید ما .. من شدم مامان و احسانم شد بابای تو .. تو بودی که ما را تا خونه جدیدمون بردی .. که اگر تو نبودی ما کجا و اون منطقه کجا .. سرخوشانه توی خیابون های شهر گشتی و ما رو با خودت از اینور به اونور کشوندی .. با اون صورت پر از خنده ات ..

بار اول که دیدمت .. مونده بودم بابا احسان چطور توی تو جا شده .. بار اول که دیدمت .. دستم رو کشیدم روی روکش کرم خوشرنگت .. حتما از دلم خبر داشتی که چقدر هم نوع خودت رو که یکی کنار شرکت پارکش می کرد دید زده بودم .. و از خدا یکی مثل تو رو خواسته بودم ..

از ذوق احسانم هم خبر داری .. وقت برگشتن به تهران .. همون بین راه .. زنگ زد و گفت میشه اسمش رو بذاریم قلدر خان !! و من که دنبال اسمی دخترونه بودم جا خوردم .. قلدر ؟؟ حالا چرا قلدر؟؟ آخه خانومی نمیدونی چقدر قلدره توی جاده .. از همه جلو می زنه .. و من ”خان” رو از دم اسم تو حذف کردم و تو شدی قلدر ما .. قلدر 4 سیلندر کوچک و سفید و دوست داشتنی .. بدون خط و خش .. که حالا دو هفته است اسمش میره توی ستون فروش خودرو .. عزیییییییزم !! تو من و بابا احسان رو می بخشی نه؟ میدونی چقدر دلمون تو رو داشتن رو میخواد .. و میدونی چرا مجبوریم خودمون رو از لذت  داشتن تو محروم کنیم ..

خونه قبل که بودیم و تو جای خواب نداشتی .. هر غروب که از کار بر می گشتم و سرم رو می چرخوندم توی کوچه .. توی شیطون دالی می کردی و سلام میدادی و چند کلمه ای با هم صحبت می کردیم .. بهم میگفتی بابا احسانت چقدر تو رو شیر کرده که تند بری .. یادته همون روزها چقدر بهت گفتم دعا کن بابا احسان مجبور نشه بفروشدت ؟؟

تازه چند وقت بود که خیالم از بابت جای خوابت راحت شده بود قلدر!

من توی سفید و دوست داشتنی رو وقتی میخواستم که چشمهای احسانم خسته نباشه .. که دلش آشفته نباشه .. احسانم که ذره ای غم داشته باشه دنیا رو نمیخوام .. چه برسه به تو .. البته بهت بر نخوره امروز غروب خوب سواری ندی ها .. خوبه ظرفیتت رو ببری بالا عزیزم .. از خدا میخوام یه صاحب خوب و خوش سلیقه برات پیدا بشه ..

میدونی .. ما یادمون نمیره ما رو تا بهشت بردی .. یادمون نمیره چقدر برامون خوش قدم بودی .. ما دوستت داریم قلدرکم .. اون آینه بغل های گرد و خنده دارت !! رو می بوسم عزیزم .. کاش خوب فروش بری دل احسانم آروم بشه ..