483

نمی شود که نمی شود که نمی شود ..

دست روی صفحه کلید می‌گذارم و کمی می تایپم و می شود جمله .. ولی چندان خواندنی نیست ..

بعد دست روی بَک اسپیس! میگذارم و کلمات به هم زنجیر شده را به دیار باقی می فرستم ..

ولی باز دلم تایپیدن میخواهد .. تا یک پست پر نشاط بشود سر فصل کنج ِ دنج ام ..

.

دیشب فاطمه – دوست عزیزم - میهمانم بود .. مسیر طولانی م. آرژانتین تا خانه با حرفهای ناتمام ما کوتاه شده بود .. نرسیده به خانه عشق .. کمی در تره بار وقت گذراندیم و خرید کردیم و تن و جان خسته را برداشتیم و رفتیم تا خانه ..

چای خوردیم .. میوه خوردیم .. شام خوردیم .. حرف زدیم و حرف زدیم و حرف زدیم .. از نیمه شب گذشته بود که حرف ها در دهانمان خوابیدند و ما بیهوش شدیم .. و صبح بود و ما و چشمان ِ نیمه باز و خمیازه های بی امان و .. حرفهای ناتمام ..