562

آستینم سولاخ – دقیقا همینی که میگم-  شده .. نمیدونم از کی .. همین چند ثانیه پیش که رفتم شالم رو مرتب کنم و ببینم در این لحظه چه شکلی هستم، همین که دستم رو بالا بردم .. دیدم قسمت آرنج لباسم سوراخ شده ..

بعد فکر کنید مانتوی رنگ خاکی تنمه .. و زیرش بلیز سرخابی .. یعنی لی لی لی لی لی  لیییییییییی ..

بعد هیچ روپوش و ژاکت و رویه‌ای همراهم نیست تا توی این گرمای شرکت .. به بهانه اینکه سردم شده بپوشم ..

بعد فکر کنید امروز اینجا از در و دیوار مهمون می‌باره .. یعنی می‌باره ها ..

رسما آبرومندانه‌ترین کاری که می‌تونم بکنم اینه که برم از سر خیابان یه مانتو بخرم و بپوشم و برگردم شرکت ..

خدایا .. باز شکر میکنم که امروز من برنامه آموزش ندارم .. و الا با یه آستین سولاخ باید می‌رفتم جلوی چشم مردم درس می‌دادم .. یعنی خدایا مرسی که لطف کردی و این آستینم امروز سولاخ شد ..

.

فقط هی دارم مرور میکنم .. وقتی دست به سینه ایستاده بودم .. دیدم یکی دو تا از این مهمونا عجیب نگاه می‌کردن .. میگم نکنه این تقابل رنگ سرخابی و خاکی براشون جالب بوده؟

رنگ بلیزم هم چندان آبرومندانه نیست .. حداقل آستین ها رو تا بزنم بره تا بازوم ..

ای امان از این قدرت جذب .. همین دیروز پریروز بود به مانتوی نو فکر می‌کردم .. نمی‌دونستم قدرت جذبم چه مانتو سولاخ کنی شده ..

ای امااااااااان ..

                                                             قاصدک ..

                                                              8/5  قدم مانده تا سی و یک سالگی !