613

الان یادم افتاد از زیر قرآن رد نشدم ..

.

احسان عزیزم زودتر پله‌ها را رفت پایین و من قلب طپنده و نا آرومم را زیر مقنعه قایم کردم و نفس عمیق کشیدم و پله‌ها را فاتحانه پایین رفتم ..

چند پله مانده بود تا پارکینگ ..

حس کردم اوضاع مثل همیشه نیست ..

صورت احسان پیدا شد که گفت : دزد اومده !

در یکی از انباری‌ها باز بود .. چراغ زرد رنگ روشن بود .. و قفل انباری ما شکسته شده و داغون، روی زمین پرت شده بود ..

صحنه ناراحت کننده‌ای بود .. کسی به حریم خصوصی یک ساختمان پا گذاشته بود و قفل در انباری‌ها را شکسته بود ..

.

آروم بودم .. حتی دوست نداشتم بمونم و ببینم پشت در بسته انباری خانه عشقمون چی میگذره ..

فقط خواهش کردم احسان من رو زودتر به حوزه برسونه و خودش برگرده ..

.

دزد دیلم یا هر چیزی انداخته بود قفل انباری ما را باز کنه، بدشانسی آورده بود و حرکت دیلم در حین شکستن قفل، راه خروج چفت پشت در انباری را مسدود کرده بود .. و دزد بدشانس نتونسته بود در انباری ما را باز کنه و رفته بود سراغ انباری یک واحد دیگه .. و چند کیلویی قند و شکر و کمی روغن نصیبش شده بود ..

البته که از انباری ما چیزی جز کتاب نصیبش نمی‌شد ..

.

حالا .. وقتی وارد راهروی انباری‌ها بشی .. در ِ هر انباری را قفل کتابی گنددددده‌ای .. سفت و محکم بسته ..

.

الهی .. بیاد روزی که نباشه کسی .. تا از دیوار خانه کسی بالا بره .. تا دست در جیب کسی کنه .. تا آبروی کسی را بریزه .. تا برای رفع هر نیاز معقول و غیر معقول .. دست به گناه بزنه ..

الهی آن روز بیاد ..