635

میخواد همراه  بابایی برای کاری 10 دقیقه‌ای بره بیرون .. ساعت نزدیک 23 هست .. لباس خونه‌اش مرتبه و فقط سوئیچ رو برمیداره و نرسیده به در میپرسه“ میخواید بیاید بریم یه هوایی بخورید؟” من و آجی رو میگه ..

 فکر کنم چشمام گرد شده .. جواب همیشگی این وقتها، نزدیکه روی لبهام چفت بشه و بگم “نه فدا .. طول میکشه آماده بشیم” که یهو میگم “آآآآآآآآآآآآآره ” ..

آجی چشماش گردتر شده .. جیغ کشان از هیجان میگم برو پایین ما اومدیم .. شلوار ساتن صورتی لباس خونه‌ام کمی تابلوئه .. ولی مهم نیست .. آجی رو هل میدم طرف اتاق و میگم بدو همون چادر رنگی رو بنداز سرت .. خودم هم همین مانتو و شال دم دستی رو میپوشم ..

سی ثانیه نشده من و آجی .. رنگ و وارنگ توی پارکینگ هستیم ..

ما میشینیم پشت و احسان جانم قلدر رو آتیش میکنه و راه می‌افتیم .. آجی کاملا ریلکس با چادر رنگیش نشسته .. هر بار چشمم بهش می‌افته ریسه میرم از خنده ..

حس خوبیه .. شلوارم خنک و مانتوم گشاد و شالم راحت .. خبری از لباس‌های قالب تن نیست .. شاید یه کوچولو از رد رژ بعد از ظهر روی لبهام باشه ..

ما سه تا میگیم و میخندیم و بابا ریز و محجوب لبخند میزنه ..

زنگ میزنم به مامان .. براش میگم با چه وضعی توی ماشین نشسته‌ایم .. باورش نمیشه آجی حاضر شده باشه اینطور بیاد بیرون .. آخه هر بار برای حاضر شدن این آجیمون ماجرا داریم .. باید از شیش ساعت قبل شیپور آماده باش بزنیم تا این دختر آماده بشه و کرم دست و صورت و ضد آفتاب و مهتابش رو بزنه و تصمیم بگیره چی بپوشه و رنگ رگه‌های شالش رو با بند کفشش سِت کنه و بعد دونه دونه تارهای موهاش رو ردیف کنه و بعد راضی بشه و از خونه بزنه بیرون ..

پشت سر احسانم نشسته‌ام .. دستم روی شونه‌اش هست و خیالم راحته از بودنش .. شیشه طرف خودم رو میدم پایین .. هوای مطبوع بهار میریزه توی ماشین .. خنک میشم .. حالم خوبه .. آزادم .. چیزی و حسی محصورم نکرده .. و داره بهم خوش میگذره .. یه لذت بهاری ..

کل رفت و برگشتمون شاید میشه 10-12 دقیقه .. ولی من اندازه یه سفر به شمال تازه میشم ..

.

.

.

  

برای بار چندم اتفاق افتاد .. فقط آرزو کردم توانی داشته باشم و بتونم احسان رو صدا بزنم .. پشت لپ تاپ نشسته بود و مشغول کار بود .. فکر کنم دو بار گفتم “احسان ” ..

نمیدونم چی میشه .. شاید بد غلت میزنم و عضله گردنم سفت میشه .. از حس خفگی ناگهانی، از خواب پریدم .. گردنم سفت شده بود .. نگران اومد بالای سرم .. گفتم داشتم خفه میشدم .. گردنم رو ماساژ داد .. بالشتم رو مرتب کرد .. و بازخوابم برد ..

نه که بترسم .. ولی بدم میاد توی خواب خفه بشم و ... امیدوارم مرگ شیرین‌تر و شیک‌تری داشته باشم ..